అక్రమ రష్యన్ దాడుల్లో చనిపోయిన సైనికుల శవాలను వెనక్కి తెచ్చుకోవడంపై ఎదురుచూపులతో ఉన్న ఉక్రెయిన్ కుటుంబాల విషాదం తీవ్రంగా కొనసాగుతోంది.
69 ఏళ్ల భద్రతా ఉద్యోగి వోలోడిమిర్ యుమనెట్స్ కూడా ఆ కుటుంబాల్లో ఒకరు. జీవిత-విముక్తి పొందిన యుద్ధ కైదీల్లో అతని కుమారుడు ఉన్నాడని ఆశిస్తున్నాడు, కానీ దిగంబర-దేహాలను రికవర్ చేయడంలో అతడు ఒక భాగమైనప్పటికి, దాని భయావహ ఫలితంపై ఆందోళన చెందుతూనే ఉన్నాడు.
“నా కుమారుడు జీవిస్తుండాలని నేను ఆశిస్తున్నాను, కానీ అత్యంత అసహ్యంగా ఉన్న ఆ విషయానికి సిద్ధంగా ఉన్నాను,” అంటూ వోలోడిమిర్ ఖగోళసారం కలిగిన గొంతుతో చెప్పాడు. “ఇది ఎదురుచూపుల కష్టమయ్యే భాగం – అతడు ఇంటికి వస్తాడా లేదా నేను శాశ్వత వీడ్కోలు చెప్పక తప్పదా అనే తెలియకపోవడం.”
ఈ అనిశ్చితి మరియు వోలోడిమిర్ తోపాటు లక్షాది ఉక్రెయిన్ వాసులు ఎదుర్కొంటున్న వేదన ఈ పరిస్థితి ద్వారా తెలిపిన అసౌకర్యాన్ని సూచిస్తోంది. తిరిగి తెచ్చిన ప్రతి శరీరం ఒక పోయిన జీవితాన్ని, విధ్వంసమైన కుటుంబాన్ని మరియు దేశంలో విషాదాన్ని తెలియజేస్తుంది. రష్యా యుద్ధ కైదీలను విడుదల చేయడం మరియు చనిపోయిన సైనికుల శవాలను తిరిగి తీసుకురావడం ఈ ప్రక్రియ సాగుతున్న కొద్దీ, ఉక్రెయిన్ ప్రజలు ఎదుర్కొంటున్న వేదన మరియు తీవ్ర దుఃఖం పెరుగుతూనే ఉంది.
అయినప్పటికీ, చీకటి మధ్య చిన్న ఆశలు కనిపిస్తున్నాయి. తమ ప్రియమైనవారితో ఇంటికి రావడం – జీవిస్తుంటే అయినా, చనిపోయినా – అనుకరణీయ ఆనందాన్ని ఇస్తుంది, విషాదాన్ని అదుపులోకి తెచ్చుకోవడానికి మరియు వారి త్యాగాలను సత్కరించడానికి ఒక అవకాశం. వోలోడిమిర్ మరియు అతని వంటి ఇతరులకు ఎదురుచూపు బాధ కలిగించినప్పటికీ, బాధ్యతాయుతమైన దశకు చేరుకోవడం, యుద్ధ సమయంలో లభించే ఒక అవసరమైన అడుగు.
ఉక్రెయిన్‌లో ప్రస్తుత ఘటనలను ప్రపంచం చూస్తుంటే, వోలోడిమిర్ మరియు ఇతర ఉక్రెయిన్ వాసుల కథలు యుద్ధ యొక్క మానవీయ ధృవీకరణగా కనిపిస్తున్నాయి. వారు ఎదుర్కొంటున్న వేదన మరియు అనిశ్చితి ఈ పరిస్థితి ద్వారా చూపిస్తున్న అసంభవ పరిస్థితుల ప్రత్యక్ష చిత్రీకరణ. ఈ ప్రపంచానికి ఆదర్శంగా నిలుస్తున్న ఉక్రెయిన్ ప్రజల కఠినత మరియు అసమగ్ర ఆత్మగౌరవం తప్పకుండా గుర్తు చేస్తాయి.
